Jak regulować kontakty z dzieckiem?

Kontakty z dzieckiem to jeden z najczęstszych rodzajów spraw występujących na wokandach sądów rodzinnych. Są trudne nie tylko względów emocjonalnych, ale także prawnych. Problematyczne mogą okazać się zarówno przepisy materialne, jak i te regulujące procedurę ustalania kontaktów. Na co należy więc zwrócić szczególną uwagę?

Praca nad sprawą związaną z ustalaniem kontaktów z dziećmi może być tak samo trudna, jak i żmudna. Należy brać pod uwagę szereg przepisów: i tych odnoszących się do  zakresu podmiotowego tychże spraw czy sposobu regulowania, ale także tych odnoszących się do szeroko pojętej procedury ich ustalania. Wskazane jest więc przeanalizowanie obu tych płaszczyzn. Kwestie materialne zostały poruszone podczas szkolenia ,,Kontakty z dzieckiem. Jak regulować, jak egzekwować? - aspekty materialnoprawne''.

Z kim i jak można uregulować kontakty z dzieckiem?

Zgodnie z przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego o ustalenie kontaktów z dzieckiem mogą wnieść:

• rodzice
• rodzeństwo
• dziadkowie
• powinowaci w linii prostej
• inne osoby, jeśli sprawowały piecze nad dzieckiem przez dłuższy czas

Katalog tych osób jest więc stosunkowo długi, ale raczej nie jest dla nikogo zdziwieniem. Ważnym pozostaje natomiast wskazanie, czym tak naprawdę są kontakty z dzieckiem. Zgodnie z przepisami i orzecznictwem na kontakty z dzieckiem składają się m.in. przebywanie z dzieckiem, ale także bezpośrednie utrzymywanie kontaktu z nim poprzez np. środki porozumiewania się na odległość. To w jaki sposób ostatecznie kontakty będą wykonywane zależy w pierwszej kolejności od zgodnej woli rodziców, jeżeli takowa jest możliwa, a następnie postanowień sądów. W praktyce istotne jest jasne określenie kiedy i gdzie kontakty będą wykonywane, ponieważ okazać się może, że będzie to najskuteczniejsza broń w samej już egzekucji ustanowionych kontaktów.

Ograniczenie i zakazanie kontaktów z dzieckiem

Zarówno w przypadku ograniczania jak i zakazywania kontaktów z dzieckiem sąd kieruje się dobrem dziecka. Ograniczenie może polegać na:

• zakazaniu kontaktów
• zakazaniu zabierania dziecka poza miejsce stałego pobytu
• możliwości spotykania się z dzieckiem tylko w obecności osoby trzeciej np. drugiego rodzica lub kuratora sądowego
• uregulowanie wykonywania kontaktów tylko za pomocą określonych środków porozumiewania się na odległość
• zupełnym zakazie porozumiewania się z dzieckiem na odległość

Samo ograniczenie kontaktów może mieć dwojaki charakter: nieograniczony w czasie, kiedy nie ma określonej żadnej daty granicznej ograniczenia kontaktów, oraz czasowy, kiedy ograniczenie dotyczy tylko określonej liczby spotkań w miesiącu czy danego okresu.

Zakaz kontaktów z dzieckiem natomiast jest mimo wszystko sytuacją wyjątkową, możliwą do zastosowania tylko jeśli utrzymywanie kontaktów dziecka z rodzicem poważnie zagraża dobru dziecka lub wręcz je narusza (art. 113 ³ Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). W praktyce zakaz oznacza brak jakichkolwiek kontaktów, niezależnie od tego czy mówimy o kontaktach osobistych czy tych realizowanych w formie porozumiewania się na odległość.

Regulowanie i egzekucja kontaktów z dziećmi jest przedmiotem ogromnej ilości sporów. Są to sprawy ciężkie i wymagające ogromnej wiedzy i wyczucia. Chcąc zagregować dostępną wiedzę zapraszamy do zapoznania się z nagraniem ze szkolenia!