Przesłuchanie małoletniego pokrzywdzonego przestępstwem

Omówiony w publikacji tryb przesłuchiwania małoletnich pokrzywdzonych, oddany do dyspozycji sądowi i organom ścigania, jest skutecznym instrumentem ochrony najmłodszych ofiar przestępstw przed wtórną wiktymizacją. Cechuje się on szeregiem odmienności w stosunku do typowego sposobu przesłuchania pokrzywdzonego. Gwarancyjny charakter tych unormowań ma chronić te osoby przed wszelkimi negatywnymi skutkami związanymi z koniecznością powrotu do traumatycznych wydarzeń z przeszłości i koniecznością relacjonowania ich w obecności nie tylko innych, często obcych dla niej osób, ale także sprawcy.

Zastosowanie szczególnego trybu przesłuchania, o którym mowa w art. 185a Kodeksu postępowania karnego, jest ściśle uzależnione od typu lub okoliczności przestępstwa, którym małoletni został pokrzywdzony. Przestępstwa te można podzielić na dwie kategorie. Pierwsza związana jest ze sposobem zachowania sprawcy. Chodzi tu o przestępstwa, niezależnie od ich kwalifikacji prawnej, które zostały popełnione z użyciem przemocy lub groźby bezprawnej. Nie muszą one należeć do ustawowych znamion czynu zabronionego, wystarczy, że są elementem zachowania sprawcy. Druga kategoria wiąże się z kwalifikacją prawną czynu sprawcy przyjętą przez Policję lub prokuratora. Szczególny tryb przesłuchania stosuje się, gdy małoletni został pokrzywdzony jakimkolwiek przestępstwem określonym w rozdziale XXIII, XXV oraz XXVI k.k.