Standard leczenia bólu w przychodniach - jak wdrożyć?

Od 24 sierpnia 2023 r. podmioty wykonujące działalność leczniczą mają obowiązek stosować rozporządzenie ws. standardu organizacyjnego leczenia bólu w warunkach ambulatoryjnych (systematyzuje ono różne aspekty leczenia bólu, wskazując ścieżkę postępowania). Od tej pory lekarz ma obowiązek oceny, monitorowania i właściwego leczenia bólu przewlekłego. Dowiedz się ć jakie placówki (oraz jaki personel medyczny) są zobligowani do wdrożenia rozporządzenia oraz jak przeprowadzać i dokumentować ocenę bólu oraz monitorować skuteczność jego leczenia.

Podmioty zobligowane oraz termin do wdrożenia standardu leczenia bólu 

Od 24 sierpnia wszystkie podmioty wykonujące działalność leczniczą, udzielające świadczeń zdrowotnych w opiece ambulatoryjnej (niezależnie od formy organizacyjno-prawnej),mają obowiązek stosowania standardu organizacyjny leczenia bólu przewlekłego oraz bólu stanowiącego istotny problem kliniczny, w warunkach ambulatoryjnych. Z tym dniem upłynął bowiem półroczny okres, w którym placówki powinny dostosować swoją działalność do wymagań określonych w rozporządzeniu z 6 lutego 2023 r. w sprawie standardu organizacyjnego leczenia bólu w warunkach ambulatoryjnych. Konieczność stosowania rozporządzenia nie zależy od tego, czy podmiot posiada zawartą umowę z Narodowym Funduszem Zdrowia.

Zasady stosowania standardu leczenia bólu 

Wspomniane rozporządzenie w sprawie standardu organizacyjnego leczenia bólu w warunkach ambulatoryjnych w § 2 wyróżnia dwa rodzaje bólu, którymi każda ambulatoryjna placówka musi się zająć:

•  ból stanowiący istotny problem kliniczny (ból wymagający leczenia w opinii pacjenta i lekarza)
•  ból przewlekły (bez oczywistej biologicznej wartości, który zwykle trwa dłużej niż 3 miesiące).

Jeżeli mamy do czynienia z pacjentem z tak zdefiniowanym bólem (a więc stanowiącym istotny problem kliniczny lub przewlekłym), lekarz powinien dokonać oceny bólu na podstawie badania podmiotowego i przedmiotowego, badań pomocniczych oraz numerycznej skali oceny bólu. Co ważne, w przypadku kiedy lekarz stwierdza brak dolegliwości bólowych powinna zostać zawarta odpowiednia adnotacja w dokumentacji medycznej. Z kolei jeżeli mamy do czynienia z przypadkiem tego wymagającym należy wdrożyć leczenie bólu i monitorowanie skuteczności leczenia oraz sporządzić kartę oceny natężenia bólu. Wspomniany w tytule rozporządzenia standard leczenia bólu i zakres jaki obejmuje został zdefiniowany § 3 rozporządzenia.

Więcej na temat stosowania standardu leczenia bólu i zasad przeprowadzenia oceny bólu dowiesz się oglądając nagranie ze szkolenia: Standard organizacyjny leczenia bólu w przychodniach - jak wdrożyć? 

Karta oceny natężenia bólu

Wedle § 5 rozporządzenia, w przypadku udzielanie świadczeń zdrowotnych w zakresie leczenia bólu, sporządza się kartę oceny natężenia bólu (jej wzór stanowi załącznik do wspomnianego wyżej rozporządzenia). Po jej uzupełnieniu lekarz dołącza ją do dokumentacji medycznej pacjenta (stanowi ona wówczas obligatoryjny element dokumentacji medycznej). Należy pamiętać, że w świetle rozporządzenia Ministra Zdrowia z a 6 kwietnia 2020 r. w sprawie rodzajów, zakresu i wzorów dokumentacji medycznej oraz sposobu jej przetwarzania dokumentacja jest prowadzona (co do zasady) przez podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych w postaci elektronicznej. Uzupełnienie "papierowej" karty natężenia bólu może więc być problematyczne. Rozwiązaniem problemu braku elektronicznej wersji karty może być np. wskanowanie karty i dołączenie jej do dokumentacji medycznej lub też karta elektroniczna w produkcie komercyjnym dołączana automatycznie do dokumentacji.

Zasady kierowania do poradni leczenia bólu 

Na koniec warto wspomnieć o § 4 ust. 1 rozporządzenia, wedle którego ambulatoryjne świadczenia zdrowotne w zakresie leczenia bólu są udzielane w poradni leczenia bólu w przypadku:

• wyczerpania możliwości diagnostycznych lub leczniczych dotyczących pacjenta z bólem lub
• trudności w postawieniu właściwego rozpoznania zespołu bólowego lub
• niewielkiej skuteczności dotychczasowego leczenia i utrzymywania się natężenia bólu powyżej 5 w skali numerycznej albo odpowiednika tej wartości natężenia bólu lub
• wskazań do zastosowania inwazyjnych metod leczenia lub trudności w opanowaniu działań niepożądanych po zastosowanym leczeniu.

Co istotne, każda z przesłanek ma samodzielny charakter i w ramach skierowania do poradni leczenia bólu zawsze powinna być wskazana.

Tagi:
• LEX Ochrona Zdrowia