Nawet 30 tys. zł grozi pracodawcy za nieterminowe wydanie świadectwa pracy

To efekt nowelizacji Kodeksu pracy z 16 maja 2019 r. (Dz.U. z 2019 r. poz. 1043), jaka zaczęła obowiązywać 7 września 2019 r. Obowiązek wydania świadectwa pracy pracownikowi uregulowany został w art. 97 i 99 Kodeksu pracy. Przed zmianą prawa pracodawca miał to zrobić niezwłocznie. To jednak nie jedyna zmiana w tym zakresie. Od 7 września za nieterminowe wydanie świadectwa pracy grozi kara grzywny od 1 000 do 30 000 zł (art. 282 par. 1 Kodeksu pracy). Pracodawca nie ma natomiast obowiązku wskazywania w pouczeniu właściwego sądu pracy, do którego pracownik może złożyć powództwo o sprostowanie świadectwa pracy.

Informacje, jakie należy podać na świadectwie

Na świadectwie pracy muszą znaleźć się informacje dotyczące:

• okresu i rodzaju wykonywanej pracy,
• zajmowanych stanowisk, trybu rozwiązania albo okoliczności wygaśnięcia stosunku pracy,
• inne informacje niezbędne do ustalenia uprawnień pracowniczych i uprawnień z ubezpieczenia społecznego.

W świadectwie pracy podaje się również wzmiankę o zajęciu wynagrodzenia za pracę w myśl przepisów o postępowaniu egzekucyjnym. Na żądanie zaś pracownika należy w nim także podać informację o wysokości i składnikach wynagrodzenia oraz o uzyskanych przez pracownika kwalifikacjach.

Kiedy należy wydać dokument

Jak wspomnieliśmy, obowiązek wydania świadectwa pracy pracownikowi uregulowano w przepisach art. 97 i 99 Kodeksu pracy.
Zgodnie z art. 97 ust. 1 Kodeksu pracy, w związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy pracodawca ma obowiązek wydać pracownikowi świadectwo pracy w dniu, w którym następuje ustanie stosunku pracy, jeżeli nie zamierza nawiązać z nim kolejnego stosunku pracy w ciągu siedmiu dni od dnia rozwiązania lub wygaśnięcia poprzedniego stosunku pracy. Jeżeli natomiast z przyczyn obiektywnych wydanie świadectwa pracy pracownikowi albo osobie przez niego upoważnionej w tym terminie nie jest możliwe, to pracodawca ma - w ciągu siedmiu dni od dnia upływu tego terminu - przesyłać pocztą świadectwo pracy pracownikowi lub tej osobie. Może też doręczyć je w inny sposób. Świadectwo pracy dotyczy okresu lub okresów zatrudnienia, za które dotychczas nie wydano świadectwa pracy.
Co ważne, za nieterminowe wydanie świadectwa pracy pracodawcy grozi kara grzywny od 1 tys. zł do 30 tys. zł (art. 282 par. 1 Kodeksu pracy).
Z kolei w myśl zmienionego par. 21 art. 97 K.p. pracownik może - w ciągu 14 dni od otrzymania świadectwa pracy - wystąpić z wnioskiem do pracodawcy o sprostowanie świadectwa pracy. W razie nieuwzględnienia jego wniosku, pracownikowi przysługuje (w ciągu 14 dni od zawiadomienia o odmowie sprostowania świadectwa pracy), prawo wystąpienia z żądaniem jego sprostowania do sądu pracy. - W przypadku niezawiadomienia przez pracodawcę o odmowie sprostowania świadectwa pracy, żądanie sprostowania świadectwa pracy wnosi się do sądu pracy – stanowi przepis.
Pracodawca nie ma natomiast obowiązku wskazywania w pouczeniu właściwego sądu pracy, do którego pracownik może złożyć powództwo o sprostowanie świadectwa pracy.

Ponowne zatrudnienie pracownika

Z obowiązku wystawiania świadectwa jest zwolniony tylko pracodawca, który zamierza podpisać umowę o pracę z tą samą osobą w ciągu siedmiu dni od dnia rozwiązania lub wygaśnięcia poprzedniego stosunku pracy (art. 97 ust.1 K.p.). Jeśli jednak przerwa w zatrudnieniu będzie trwała dłużej niż siedem dni, wówczas pracodawca będzie miał obowiązek wydać świadectwo pracy. Co ważne, pracodawca ma obowiązek sporządzić i wydać je swojemu byłemu pracownikowi – w terminie siedmiu dni.
Natomiast w sytuacji, gdy pracodawca w ciągu siedmiu dni zdecyduje się ponownie nawiązać z tym pracownikiem stosunek pracy, wówczas obowiązek wydania świadectwa pracy zależny jest od wniosku pracownika (art. 97 par. 11 K.p.). Wniosek może być złożony w formie papierowej lub elektronicznej. Pracodawca natomiast ma 7 dni od dnia złożenia wniosku, wydać pracownikowi stosowne świadectwo pracy.