Zwolnienie z VAT telemedycyny

W czasie pandemii koronawirusa szczególny boom przeżywa telemedycyna. Czy ta forma świadczenia usług medycznych i opieki zdrowotnej jest zwolniona z podatku VAT? Na tego rodzaju pytanie odpowiedział niedawno Trybunał Sprawiedliwości UE.

Z wyroku w niemieckiej sprawie (C-48/19) wynika, że telemedycyna co do zasady może korzystać ze zwolnienia w podatku VAT, a osoby świadczące takie usługi nie muszą spełniać dodatkowych warunków, poza wykształceniem medycznym. Ważna jest tutaj natomiast jakość świadczonej usługi.
O wyroku przeczytać można w glosie autorstwa dor. pod. Agnieszki Wesołowskiej, udostępnionej właśnie w programie LEX Prawo Europejskie.

Dotychczasowe orzecznictwo w Polsce

Autorka podkreśla, że kwestia świadczenia usług medycznych na odległość była przedmiotem bardzo wielu spraw w Polsce, zakończonych wydaniem zarówno interpretacji indywidualnych, jak i wyroków sądów administracyjnych. Pomimo takiego stanu rzeczy trudno obecnie mówić o istnieniu jednolitego stanowiska w zakresie kwalifikacji podatkowej telemedycyny dla potrzeb podatku VAT. Zdaniem A. Wesołowskiej, komentowane orzeczenie może być tutaj pewnym kierunkowskazem dla krajowych podmiotów, tak stosujących, jak i dokonujących interpretacji art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT.

Nadal wątpliwości

W swoim komentarzu ekspert zwraca uwagę na potwierdzenie przez Trybunał stanowiska, iż telemedycyna może co do zasady korzystać ze zwolnienia z podatku VAT, przy spełnieniu odpowiednich warunków. Jednakże, jak zauważa A. Wesołowska, wyrok nie rozstrzygnął jednoznacznie wszystkich wątpliwości. Przede wszystkim nadal nie jest jasne, jakie kwalifikacje zawodowe powinny mieć osoby świadczące telefoniczne konsultacje medyczne, aby świadczone usługi mogły korzystać ze zwolnienia z VAT. Teza Trybunału, iż mają to być kwalifikacje gwarantujące odpowiedni poziom świadczonych usług medycznych jest nieprecyzyjna i umożliwia bardzo różnorodną interpretację.

Rafał Bujalski
Product manager LEX Prawo Europejskie